چراغ
۲۶ اسد (مرداد) ۱۳۹٣
درسوگ ِ چراغ
در عزایم.
)))
می روم به سویی
که آشنا باشد صدایم
و دشت های اندیشهء عاشقان
بشناسند آوای مرا
و آسمانِ شیفتهء پروازِ مرغابیان
و یاران همیشه ام:
قطره های باران.
)))
و بشناسد شب صدای مرا
و روزی که در پی است.
)))
به سمتی می شتابم
به سراغِ چراغ
و نام ترا اما
با خود می برم.
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
رفعت حسینی