به لحظه های گوارای داشتنت

٢٣ دلو (بهمن) ١٣٩٠

به لحظه های گوارای داشتنت

مرا به شهر سبز عشقت صداکن

ای نهایت تفکر!

من اگر

به لحظه های گوارای داشتنت

                      در واپسین نگاهی که دست می دهد

                                                     به  دست مرگ

                                                            برسم زیباست.

عشق تو

عبور مزدحم وجاویدانه ایست

در آسمان کوچک اما صاف ذهنم

توزیبا ترین واژه برای تمامی قرنی

تویی که سنگ ها

به بیداری می اندیشند

تویی که لحظه ها

حس وسعت می یابند

تویی که نا گفته های من

بی هیچ تردیدی جوانه می زنند

تا شعری بماند برا ی همیشه

 

30 سرطان 1389

بدخشان







به دیگران بفرستید



دیدگاه ها در بارۀ این نوشته

فرزاد12.02.2012 - 08:22

 خداکندهمیشه سرحال باشیدمن درشعرهای سپیدتان باتمام باورم باشمایکجاگام میزنم، امید خوب بمانید...
نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.
   



کریمه شبرنگ