طرح جبهه صلح و سازندگی افغانستان در مورد حل بحران افغانستان

٥ حوت (اسفند) ١٣٩٠

بسم الله الرحمن الرحیم

طرح جبهه صلح و سازندگی افغانستان

در مورد حل بحران افغانستان

دارالاانشاء مرکزی

جبهه صلح و سازندگی افغانستان به عنوان یک جنبش سیاسی- اجتماعی اصلاح طلب، خواستار صلح پایدار و باورمند به حل بحران کشور از راه مذاکره است .

جبهه صلح و سازندگی در حالی که صلح و ثبات را کلید پیشرفت و استقلال افغانستان در عرصه های مختلف حیات تلقی میکند،کثرت گرایی، عدالت اجتماعی و حضور دولت قانونمدار و برخاسته از اراده و آرای مردم را مستلزم و متضمن این ارزشها میداند .

جبهه صلح و سازندگی دستیابی به صلح، شکل گیری دولت مشروع و متعهد به امنیت، ثبات، عدالت و پیشرفت را از راه جنگ و خشونت در تضاد با ارزش های اسلامی و متناقض با منافع و مصالح علیای افغانستان و مردمش ارزیابی میکند .

بنا بر این جبهه صلح و سازندگی افغانستان اصلاح طلبی را بجای ساختار شکنی و براندازی نظام و دولت، اساس راهبرد و استراتیژی مساعی و برنامه های خود قرار میدهد و تمام طرف های مخالف، معترض، درگیر و ذیدخل را به گفتگو فرا میخواند .

جبهه صلح وسازندگی با توجه به اصول و اهداف استراتیژیک خویش طرح آتی را در دو مرحله برای حل بحران افغانستان ارائه میکند :

مرحله نخست :

1- تشکیل کنفرانس صلح متشکل از پنج بخش طرف های داخلی در بحران افغانستان:

الف: دولت (ارکان سه گانه دولت)

ب: مخالفان نظامی و در حال جنگ (طالبان، حزب اسلامی برهبری حکمتیار، گروه حقانی و سایر گروه های مخالف مسلح)

ج: مخالفان سیاسی دولت(ائتلاف ملی، جبهه ملی و سایر اپوزیسیون سیاسی)

د: جامعه مدنی (احزاب سیاسی، سازمانهای اجتماعی، انجمن های دفاع از حقوق زنان و غیره نهاد های جامعه مدنی)

ه : نمایندگان مهاجرین افغانستان از سراسر جهان

2- آجندای مذاکره :

1- توافق دسته جمعی بر سر آتش بس فوری و سراسری و انصراف از براندزی دولت و تعهد به فعالیت سیاسی و مسالمت آمیز در رسیدن به اهداف مشروع سیاسی و اجتماعی به عنوان اصل اساسی و استراتیژیک.

2- مذاکره بر سر مطالبات مختلف سیاسی و توافق به توحید دیدگاه های متفاوت در جهت ایجاد تعدیل و اصلاح نظام سیاسی .

3- مذاکره و توافق بر سر انتخابات زود هنگام پارلمانی و سپس تشکیل لویه جرگه در جهت تعدیل و اصلاح قانون اساسی بمنظور تطبیق اصلاحات توافق شده در نظام سیاسی کشور .

4- مذاکره و توافق بر سر تعریف و تشخیص منافع ملی و ارزش های تاریخی، استقلال و حاکمیت ملی، تمامیت ارضی و وحدت ملی.

5- مذاکره و توافق بر سر استراتیژی مناسبات خارجی افغانستان با همسایگان، کشورهای منطقه و جامعه بین المللی و تشخیص منافع مشروع و متقابل .

6- گفتگو و توافق بر سر چگونگی مناسبات با کشورهای پاکستان و ایران و حل تمام مسایل دوجانبه به عنوان دو کشور مهم و تأثیر گذار در صلح و ثبات افغانستان .

7- گفتگو و توافق بر سر مناسبات نظامی و امنیتی افغانستان با کشورهای درگیر جنگ و چگونگی خروج نیروهای نظامی آنها.

8- توافق بر سر تشکیل هیأت مشترک غرض شرکت در مرحله دوم کنفرانس صلح .

مرحله دوم :

1- تدویر کنفرانس بین المللی صلح متشکل از همسایگان افغانستان، کشورهای منطقه(هند، چین، عربستان سعودی و روسیه)، سازمان ملل متحد، سازمان کنفرانس اسلامی، ایالات متحده امریکا، بریتانیا، ناتو و اتحادیه اروپا.

2- توافق دوجانبه و چند جانبه میان نمایندگان افغانستان و نمایندگان کشورهای مذکور بر سر منافع مشترک و تثبیت میکانیزم تطبیق توافقات انجام شده.

3- کسب تعهد و تضمین از تمام کشورهای خارجی در همکاری با افغانستان جهت تقویت روند صلح، تحکیم ثبات، عدم دخالت و گسترش توسعه متوازن اقتصادی و اجتماعی .

4- توافق بر سر ایجاد گروه ناظر بین المللی و تدوین میکانیزم کاری این گروه بمنظور نظارت بر تطبیق توافقات دو جانبه و چند جانبه میان نمایندگان افغانستان و نمایندگان کشورهای همسایه، منطقه و جهان .

5- تصویب تمام توافقات انجام شده میان نمایندگان افغانستان و نمایندگان کشورهای خارجی توسط پارلمان افغانستان.

و من الله التوفیق

دارالانشای مرکزی جبهه صلح و سازندگی

نوت: لطفاً نظریات اصلاحی، انتقادی و پیشنهادات خود را در مورد این طرح به آدرس ایمیل زیر بفرستید:

hemati@hotmail.de

به دیگران بفرستید

دیدگاه ها در بارۀ این نوشته

وحیداکبری ازشهرکابل	17.05.2016 - 04:45
سلامهای مردم شریف کابل برایتان برسد. طرح خوب وجامی ارایه نمودید ولی متاسفانه که باید ازاین طرح صلح مردم شریف کابل ناظر و نظارت کننده باشد . چرایکه برای تمام مردم افغانستان هویداست که کابل و کابل نیشنان درچندین دهه که کشمکش وجنگهای داخلی که صورت گرفت بیشترین ضرر را متقابل شدند . بنآ اگر شورای عالی صلح ، دولت ، طرف های درگیر درجنگ بخواهد ما میتوانیم که درست از هرنوع طرح صلح نظارت کنیم .