پدرود
٢٤ حوت (اسفند) ١٣٩٠
درآبگینۀ دو چشمت
زندگی را دیدم
آنچه دوست داشتنی است
آنچه زیبا است
و اما!
فناپذیر
آنچه که در گذشته اش افسوس
و در آینده اش آرزو میبینم
درآبگینۀ دو چشمت
تصویرم را به تماشا میگیرم
تصویر خسته
و حکایتگر زمان
اما
پیام نگاهت
اسطوره ای بود از عشق
لحظۀ بعد
مژگانت یگدیگر رادرآغوش گرفتند
قطره ای برزمین شد
بسان سیلاب
سیلابی که
تا ناکجا ها ام برد
آنگاه گفتی
پدرود
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
| زبیر نهیب | 12.05.2018 - 09:54 | ||
عالی بود | |||
آصفه صبا