باد نوروزی
٢٩ حوت (اسفند) ١٣٩٠
شـــد بهـــار و باد نوروزی وزید
بگـــــــذران با عیش، این ایام را
فصــــــــل پیری و جوانی، بگذرد
دور کن از ســــر تو ننگ و نام را
قســـــــــمت ما روز بهروزی نبود
آز مودیم بخــــــت بدفــــرجــــام را
ای خدا، این رنج و این حرمان بس است
کــن نصـــــیـــــب مــــا، دل آرام را
دســـــــــت ما کوته مباد از زلف یار
پهـــــــن کـــــن در راه ما این دام را
لالۀ روی تو در دشـــــــــــــت هوس
کــــرد خـونــیــن ایــن دل نـاکـــام را
در جوانی موی من گشــــــته ســـپـیـد
برف نومیدی گــــــرفــــت ایــن بام را
می به ساغر، گل بکف، مستی به سر
یــاد کــــــــردی ایــن مــن بــدنـــام را
با دو جام می، ســــــــــــر افرازم بکن
«خاک بر ســــــــــــر کن، غم ایام را»
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
دستگیر نایل