بودا
٩ قوس (آذر) ١٣٩٢
با قامتی رسا
و زانوانی استوار
قرنهاست
بر درگاه بلند دروازۀ خراسان
ایستاده ام
کوردلان
با پندار به‌زانو‌افتادنم
کوه را
و اهریمنان یک‌چشم
سایه‌ام را
سنگسارکرد ند
آهای
پرنده‌های مهاجر!
که از فراز بام چشمانم
هر پاییز
به سوی تالابهای همگرایی موعود
پرواز می کنید
مبادا
جوجه‌های تازه‌پرکشیده تان
صدای اصابت
این سنگریزه‌ها را
بر شانه‌های کوهسارانم
فراموش کنند
هرگز!
جمعه هشتم آذرماه نود و دو
کوپنهاگن
زرکوب
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
فضل الله زرکوب