مدینهٔ فاضله
۲ جوزا (خُرداد) ۱۳۹۴
این سروده پیشکشی است به خانوادهٔ هندو‌مذهبی دستان یکی از عزیزان خود را پس از دچار‌شدن به مرگ مغزی، به یک افسر مسلمان افغانستان که دستهایش را هنگام خنثاکردن ماین از دست داده بود؛ هدیه و با خوشحالی بر او سلام می‌دهند.
منبع خبر: بی بی سی
مدینهٔ فاضله
در آسمان بیمرز معبد همکیشان
این آشیانهٔ دیروزم
اجازهٔ پرواز در هوای تازه را ندارم
بال کبوتری که از بام همسایه
با من آهنگ پرواز دارد
قیچی میشود
پیوند کلیهٔ همخونم بر من حرام
و چینش دانهای بیرون از زبالهدانی
میوهای است ممنوعه
اما آنسوتر
نابرادری که نجسش میخوانم
با آنکه استخوان کمر بودایش را شکستم
دستان معبودش را به من هدیه میدهد
ساختن مدینهٔ فاضلهٔ انسانیت را
--------------------------------
۳۰ اردیبهشت (ثور) ۹۴
کوپنهاگن
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
فضل الله زرکوب