اَجر
۲۹ جدی (دی) ۱۳۹۴
از ســفره ی ایام همــــــه تلخ چشــیدیم
از خــــوان فلـــک فیضِ گرانمایه ندیدیم
هر چــــند که از نیـشِ سرِ خار ملول ایم
شــــکر است که بویی ز رخِ یار شمیدیم
ما نغــــــــــمه سرا آمده بودیم درین باغ
سنگـــی زده در بال و تـن ما، که پریدیم
از عجـــزِ سخن شرحِ غـمِ دل نتـوان کرد
چیزیـــکه تو نا دیده ای آنرا همه دیدیــم
چون دسته بشد در تبر از شاخه ی جانم
صـــد ها تبری خـورده و نا چار خمیـدیم
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
نذیر ظفر