جنگ ما، بخاطر ادبیات است
۱۵ اسد (مرداد) ۱۴۰۲
ما در منطقه ای زندگی می کنیم که در آن دهها قوم با زبان و فرهنگ های مختلف زندگی میکنند. سیاست مبنی بر نفی هویت ـ زبان اقوام به منظور ایجاد هویت یکدست در یک جغرافیا خاص، شکست خورده است. هر گروه قومی که این سیاست را اتخاذ کند، بلافاصله بخش اعظمی از اقوام منطقه در برابر اش صف آرایی خواهند کرد. بنابراین، براى داشتنِ فردائى روشن و مشترك، چارهی جز پذیرش هویت در سطح تمدنی و قومی نیست.
برای اثبات آنچه گفتم و شکست تفکر تمامیت خواهی این روایت تاریخی را باز گو میکنم: از قرن اول هجری خورشیدی تا امروز، ما اقوام ایرانی ـ خراسانی در مبارزه طولانی و بی امان برای دفاع از هویت - زبان مان ( پاسی) با تمام نیروهای که زور و زر و اختناق و شمشیر آخته و کتاب را در اختیار داشته، با توشه ای از عدالتخواهی، میهن پرستی و آزادگی رزمیدیم و پیروز شدیم. این نهضت مقاومت و ایستادگی و دفاع را آزاده مردان « شعوبیه » در برابر استحاله و از دست دادن هویت تاریخی و زبان و فرهنگ مان، برعلیه خلفای مسلمان پایه‌ریزی کردند. در طول و عرض این هزار پنجصد سال، سرکردگی این نبرد بی امان را از سامانیان تا به زندیاد احمدشاه مسعود در خط فکری « شعوبیه » به درستی اجام دادند چنانچه فرماند » مسعود « به تأسی از این سنت تاریخی گفت: جنگ ما، بخاطر ادبیات است. این رادمردان نام دار در این راه طولانی مبارزه و دفاع از هویت ـ زبان پارسی بعنوان پایه اصلی آن، مشگلات زیادی را تحمل کرده اند ولی هرگز نبرد نهایی و سرنوشت ساز را نباخته اند و تردیدی نیست که اینبار، ما به عنوان ادامه دهندگان راه این بزرگان بر این جبهه «جهل، حماقت و واپسگرایی» پیروز خواهیم شد.
باری، در چنین شرایطی، وظیفه سنگین و در عین حال شرافتمندانه افراد آگاه جامعه ما که در خط روشنگری قدم برمیدارند این است که اقتدام کنند به بحث تازه. یعنی تاریخِ راستین وهویت حقیقی مان را از سایه سارِ اعصار بیرون کشیده و خارج از روایت های استبدادی - استعماری حقیقت آن را بیان کنند. اکنون بر این افراد آگاه است تا رخ در رخ با این جریان ها و افراد بی خبر از تاریخ و اسیر تفسيرهاى انحصارى قومی و ايدئولوژيك بایستند و بگویند: اول مقام، منزلت و برتری زبان فارسی اساساً ناشی از ظرفيّت آن در بیان مفاهیم مغلق، ابهام آمیز و پیچیده است. دوم، این زبان پُلِ ارتباط است بین اقوام و مقبوليّت و مشروعیت خود را از دل مقاومت تاریخی در مقابل « تهاجم عرب - چپاول مغول » و پاسخگوئی به نيازهای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و اقتصای و عرفانی همۀ اقوام حوزه تمدنی ما کسب می کند.
بسی رنج بردم در این سال سی
عجم زنده کردم بدین پارسی
پي افگندم از نظم، کاخی بلند
که از باد و باران نیابد گزند
«فردوسی»
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
| شاهین | 07.08.2023 - 17:41 | ||
هر کسی که با ادبیات ما خود را شاخ به شاخ کند زبانش را پیش چشم خالقش پارچه کنم چه اوغان باشد و چه هر کسی که باشد وعده ای من برای نادانان! خدا از بالا نگاه می کند. | |||
وحید تاجیک