بانو
١عقرب (آبان) ١٣٩٢
منم که مؤمن یکتاپرست و بادینم
و از همان خطِ قرآنِ توست آیینم
نه کافرم، نه یهودی، نه گبر؛ انسانم
ولی به دامن بانو گنه نمی بینم
...........
به من که سرخطِ پندار می‌شود «بانو»
چرا به دین تو آزار می‌شود بانو؟
کتاب من که به پایش بهشت می‌ریزد
و در کتاب تو سنگسار می‌شود بانو؟
............
برو بهشت شما از خودت، مبارک باد!
همین سرشت شما از خودت، مبارک باد!
مرا به چشم بود جای پای بانوها،
طریق زشت شما از خودت، مبارک باد!
............
اگربهشت شما جای قشر اشرافی‌ست
اگر کتاب شما این همه سخن بافی‌ست
اگر به دین شما در قفس شود بانو؛
به پاس حرمت بانو جهنمم کافی‌ست
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
احمد رشاد زریر