ناکامورا را کی کشت و چرا؟
۲۴ قوس (آذر) ۱۳۹۸
ناکامورا یا "كاكا مراد" را آي- اس-آي پاكستان كشت توسط نوكران أجيرش طالبان. چرا كشت؟ شرح به كار دارد و تمناي توجه به دليلش.
از تاريخ خراسان و یا افغانستان امروز چندصد دهه مي گذرد واز ايجاد کشور پاكستان فقط شش دهه. خیلی ها اسرائيل را به غصب سرزمين ها و ظلم به فلسطيني ها متهم میکنند ولي در مورد پاكستان به حیث كشوري كه متجاوز، تروريست پرور، صاحب سلاح اتمي و منافق است توجه لازم صورت نمیگیرد.
از ابتداي ظهور هستهء اولي طالبان معلوم بود که پروژه طالبان برای دفاع از منافع پاکستان طراحی شده بود و آنگاه که کاروان تجارتی پاکستان مورد حمله قرار گرفت٬ خود را آشکار کردند.
و روز بعد از تصرف سپین بولدک ٬ حکومت پاکستان اعلام کرد که کاروان تجارتی دیگری را می فرستد.
در ۱۰ عقرب ۱۳۷۳ کاروان تجارتی دوم پاکستان وارد کندهار شد که در منطقه تخته پل توسط گروه های از مجاهدین تاراج شد. این بار عکس العمل طالبان مدرسه هاي ديني که کتاب را گذاشته سلاح به دست گرفته بودند٬ جدی تربود.
طالبان در ۱۵ عقرب ۱۳۷۳ دست به یک حمله برای نجات کاروان تجارتی پاکستان زدند و طی یک هفته اکثریت مناطق کندهار را زیر سلطه خود در آوردند و تمام اموال چپاول شده را برگرداندند.
ازهمان زمان تا حال سرسپرده و مستخدم منافع پاكستان اند
افغانستان که طولانی ترین سرحد را با پاکستان دارد، تا هنوز کدام توافق را بخاطر تقسیم آب با آین کشور امضاء نکرده است.
آب دریای کابل در حصه اتک به دریای سند ریخته و سرزمین‌های ملتان، علی پور و حیدرآباد را سیراب و سرسبز می‌سازد. پاکستان کشوری است که نان گندم در آن خیلی اساسی است و پاکستان پروژه‌های کشت گندم خود را از همین آب تأمین می‌کند.
آگاهان دلیل آن را سیاسی می خوانند، زیرا به گفتهء آنها امضای توافق تقسیم آب با پاکستان به معنی به رسمیت شناختن خط دیورند است.
"اگر افغانستان قرارداد تقسیم آب را با پاکستان امضاء کند در گام نخست باید یک نقطه را به عنوان سرحد تعیین کند و این یعنی افغانستان خط دیورند را به رسمیت می شناسد. تاکنون هیچ حکومت افغانستان این خط را به رسمیت نشناخته است و از نظر حقوقی این بزرگترین مشکل را ایجاد خواهد کرد و همچنان مشکل دیگر حقوقی این خواهد بود که اگر در آینده افغانستان ظرفیت استفاده از منابع آبی اش را پیدا کند در آن صورت قرارداد با پاکستان اجازه نخواهد داد که افغانستان طبق میل خود از آب اش استفاده کند."
شعار استراتيژيك پاكستان اينست كه ((افغانستان بايد بسوزد و بميرد تا پاكستان زنده بماند))
چرا؟
پاكستان به تجارت،مواد خام ،صادرات،بازار كار ضرورت دارد ، با هند دشمن بزرگش اين هدف ميسر نيست ، چين خود كشور صادراتي و اقتصاد بزرگ دارد ، يگانه اميد افغانستان است كه با سوختاندن آن و غصب آن ، همه صادرات زراعتي،صنايع نا كارآمد خودرا روانه بازارش كرده ، با تراكم نفوسش بازار كار وسيع در سرزمين هاي دست ناخورده افغانستان حاصل كرده مواد خام آنرا تصاحب و از طريق اين كشور به بازار هاي بزرگ آسياي ميانه راه يابد
شرح فشار،قساوت ها ،دشمني ها ،مداخلات ،تخريبات و توطئه هاي پاكستان صد كتاب ميشود كه حتي نويسندگان پاكستاني هم به آن اعتراف دارند
درهمين سال پاكستان سه مليارد دالر كسر ماليات و يازده مليارد دالر كسر بودجه دارد، ٤٠٪ كاهش حجم تجارت با افغانستان ،باز شدن راه هاي تجارتي افغانستان با سائر همسايگان خصوصأ استفاده از بندر شاه بهار ايران كه ٦٠٪ صادرات وواردات ازآن طريق استفاده ميشود ، نمونتأ از٢٧٠ أسياي توليدآ رد در شهر پشاور ٤٠ آسياب باقيمانده و به اساس منابع خبري بين المللي پاكستان با دوصد مليون نفوس ، ششمين كشور پر جمعيت جهان به مشكل كمبود آب قرار دارد
٤٨ مليون متر مكعب آب توليدي پاكستان تنها براي پانزده روز آب ذخيره دارد (كه حد اقل براي ١٢٠ روز باشد) و احتمال خشكسالي بزرگ بعد از سال ٢٠٢٥ وجود دارد كه در سال ٢٠٤٠ يعني ٢٠سال بعد ، كمبود آب وضع بحراني مي گيرد و اگر مشكل كمبود آب در پاكستان حل نشود أهالي آنجا از مناطق خود كوچ مي كنند ، همين حالا به قرار خبر ميدياي پاكستان مهاجرت جوانان به خارج شدت حاصل كرده است
همين حالا ايران و پاكستان از ٧٥٪ منابع آبي افغانستان استفاده مي كنند و افغانستان تنها از ٢٥٪ منابع آبي خود بهره مي برد ، از ٢٥ رود جاري در افغانستان و بارانهاي سالانه ميزان أب ١٦٣ مليارد مكعب است ، جون افغانستان تداركات ٣٢ بند ذخيرهء بزرگ و ده ها بند كوچك را بمنظور أبياري ، برق و ذخيره آب در نظر دارد اين موضوع زنگ خطري منجمله براي پاكستان است
آبهاي افغانستان از طريق رودخانه هاي گلبهار،پنجشير،كابل،لوگر ، علي شنگ و علينگار و آبهاي كنر همه به پاكستان سرازير ميشود
اخیراً دولت افغانستان اعلام‌کرد که به زودی کار ساخت سد شاتوت در مسیر دریای‌کابل با هزینه 236 میلیون دلار آغاز می گردد. انتظار می‌رود این سد 146 میلیون مترمکعب آب‌آشامیدنی برای 2 میلیون از جمعیت کابل را فراهم‌کند و آب‌کشاورزی 4000 هکتار از زمین‌های ولسوالی چهارآسیاب این ولایت را فراهم‌کند. این پروژه بخشی از پلان‌های جاه‌طلبانه افغانستان با حمایت هند برای ساخت 12 سد بر روی بستر دریای‌کابل است.
تخمین زده می‌شود که احداث سدی جدید در مسیر دریای‌کابل موجب کاهش 8-11 درصدی جریان آب ورودی سد ورسک شود. بنابراین، این کاهش جریان میتواند بر توسعه اجتماعی-اقتصادی منطقه خیبر پختونخوا تاثیر منفی داشته باشد و موجب بروز آشوب اجتماعی گردد.
وقتی تروریسم با تلفیقی از سلفیسم عربی و رادیکالیسم جهانی از آدرس پاکستان زیر‌ساختار‌های امنیتی را در کشور نشانه می‌گيرد، یا زمانی‌که اندیشه‌های هلال شیعی از آدرس ایران دست به اغواگری می‌زند و شکاف‌های قومي مذهبي و طبقاتی را بیش‌تر می‌سازد، یا زمانی‌که افغانستان در آتش جنگ سه مرحله‌ای مبارزه با تروریسم، ایجاد دموکراسی و تحقق صلح در اوج فاسد‌ترین و نا‌امن‌ترین کشورها در گراف جهانی قرار می‌گیرد، نشان دهنده‌ی آن است که کشور‌هایی که پتانسیل مداخله در امور کشور را جزو اهداف راهبردی‌شان در کشور می‌دانند، طبیعی است که دنبال نفت نیستند تا سناریوی لیبیا و عراق تکرار شود، بل‌که به دنبال آب اند که افغانستان در حال حاضر توانایی مدیریت منابع آبی‌اش را ندارد و تداوم نا‌امنی نشانه‌ی آن است که بیش از ۷۶ درصد آب مفت برای ایران و پاکستان ارزش بالا‌تر از نفت را دارد و در ردیف منافع ملی‌شان تعریف می‌شود، جنگ آينده در كشور هاي جهان روي مسئلهء آب است ، امريكا از حالا مشكل كمبود آب و نزاع هاي برخاسته از آنرا منافي امنيت ملي خود قلمداد كرده است
آيا موضوع آب بين افغانستان و پاكستان قابل حل است ؟
اين در حاليست كه ٨٠٪ مردم افغانستان به آب آشاميدني صحيح دسترسي ندارند
اگر افغانستان تلاش کند که سدهای بزرگ بیشتری بسازد و مالکیت بخش بزرگ‌تری از منابع آب خود را در دست بگیرد، مسلما ایران و پاکستان از طرق مختلف ( ترور ،توطئه ها ،استخدام جنگجويان نوكر ) و از جمله اعتراض‌های دیپلماتیک خواهند کوشید اجرای چنین طرح‌هایی را مختل کنند یا به تعویق بیندازند. با توجه به این که هم بودجه و هم مجریان چنین طرح‌های ساختمانی بزرگی از خارج تامین می‌شوند، کارشکنی‌های ایران و پاکستان به طور جدی میتواند این طرح‌ها را مختل کند.
هفته‌نامه «تایم» در مقدمه مطلبی پیرامون تلاش دو کشور ایران و پاکستان برای ادامه بهره‌برداری از منابع آبی که از افغانستان سرچشمه می‌گیرند صحنه تکان‌هنده قتل فرمانده یک واحد شبه‌ظامی توسط شورشیان را شرح می‌دهد که وظیفه وی و نفرات تحت فرمان او حفاظت از ساختمان در حال احداث سد ماچالقو در ولایت پکتیا واقع در شرق افغانستان بوده است.
در ویدئویی که اواسط سال جاری میلادی روی وب سايت یوتیوب منتشر شد صحنه به اصطلاح اعدام خان‌ولی، مسئول نگهبانان سد، به دست گروهی از جنگجویان شورشی افغان (طالبان)ثبت شده است كه در عقب اين جنايت مقامات پاكستاني قرار دارد.
به قتل رسيدن داكتر تتسوناكامورا :
. ا ز خاطرات ناکامورا می‌گویند:
«زمانی‌که ساعت ۴ عصر می‌شد، کارگران افغان به ناکامورا می‌گفتند: کاکا مراد وقت پوره شد، باید کار را بس کنیم.
ناکامورا در جواب شان می‌گفت: تا حال برای پول کار کردید، یک ساعت برای وطن تان کار کنید.>
او مي گفت توجه به وضع زراعت و آب ، هجوم مردم را به طرف كلينيك ها و شفاخانه ها كم مي سازد ، پروژه هاي زيادي را در كشور افغانستان به ثمر رساند كه منجمله
۱_ ایجاد ۵ باغ زیتون، انار، هلو، زردآلو و خرما به مساحت 570 هکتار که همه محصول میدهند و به خارج هم صادر می شود.
۲_ایجاد مرکز درمانی در زمان حاکمیت طالبان تا الان با ۷۰۰ کارمند و خدمات رایگان صحی..
۳_احداث یک کانال آبیاری به طول 25 کیلومتر،
۴_ احداث خوابگاه،
۵_احداث یک مدرسه با ظرفیت 600 دانش‌آموز،
۶_ اعمار دو باب مسجد هر كدام ۸۰۰ نماز گزار
۷_احداث یک مزرعه و باغ زیبا و جذاب دشت گمبیری ولایت ننگرهار
۸_کانال های مدرن آبیاری در ۵۷۰ هکتار زمین باغ میوه
در تمامی همین بخش ها خودش یا مدیر بوده یا راننده لودر، یا داکتر صحی یا هم کارگر ساده
یا هم سرکارگر.....
بصورت عموم نتيجهء كارها و خدمات این مرد بزرگ به افغانستان و ننگرهار :
حفر ١٦٠٠چاه عمیق
فراهم ساختن آب آشامیدنی برای 650000 هزار تن
آبیاری 82500 جریب زمین
ایجاد یازده سربند و کانال
ساخت دو مسجد و دو شفاخانه
مهار کردن آب دریای کنر از رفتن به پاکستان
تمامی هزینه های این خدمات را در جریان ۳۰ سال از مردم ژاپن جمع آوری و به ننگرهار به مصرف رسانید و در نهایت مزد اش را با ناجوانمردی چند تروریست گرفت ولي اين تروريستان أجير پاكستان اند كه بيشتر ازين حوصلهء پيشرفت زراعت و مديريت أب ها را در افغانستان نداشته و ندارند
سربندهای ولسوالی کامه و ولسوالی خیوه که هزاران جریب زمین زراعتی با استفاده از آن آبیاری می‌شوند نیز توسط آقای ناکامورا ساخته شده است.
چندی پیش از سوی محمداشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان به پاس خدمات او برایش تابعیت افتخاری این کشور نیز داده شد
«ناکامورا به فرهنگ مردم افغانستان احترام گذاشت، زبان پشتو را آموخت، لباس‌های مردم این کشور را پوشید، تابعیت افتخاری افغانستان را به‌دست آورد و شب و روز برای پیشرفت افغانستان تلاش كرد
شاه محمود میاخیل، والی ننگرهار می‌گوید حمله به تتسو ناکامورا، داكتر و امدادگر ژاپنی در خارج از افغانستان برنامه‌ریزی شده است.
او روز پنجشنبه ۱۴ قوس در حاشیه یک نشست خبری گفت دلیل این قتل نیز کارهای آقای ناکامورا در بخش مدیریت آب بوده است.
آقای میاخیل، رویداد قتل آقای ناکامورا و همکارانش را "سیاسی" خواند و گفت شواهدی از دست داشتن استخبارات منطقه در این رویداد در دست دارند که به زودی با مردم شریک خواهند کرد.
گفته مي شود كه شخصی بنام حضرت علی نوكر معروف پاكستان در زمان مجاهدین تقریبن تمامی دشت گمبیری در جلال آباد را غضب کرده است. ناکومارا در طول زمان کارش روی سرسبزی این زمین ها کار کرده و آنها را از حالت غصب بیرون آورده و در خدمت مردم قرار داد . این باعث باز شدن یک دعوای دائمی بین ناکومارا و حضرت علی شده بود که احتمال زیاد قتل او بدست كسان این مرد غاصب و به دستور استخبارات پاكستان صورت گرفته است . در دنبال کردن این آدم کمپاین کنید ! هكذا گفته ميشود كه قوماندان گل کریم برادر ناکومارا را ۹ سال پیش در زمان کرزی ترور نمود
.تتسو ناکامورا در پانزدهم سپتامبر ۱۹۴۶ در شهر فوکووکای جاپان به دنیا آمد. وی در بخش طبابت دانشگاه کیوشو، چهارمین دانشگاه تاریخی جاپان تحصیل کرد و در ۳۸ ساله‌گی برای کمک به بیماران جذام وارد پاکستان شد؛ بیمارانی که بیش‌تر آنان را مهاجران افغان تشکیل می‌دادند. او سازمانی را به نام «پشاور کای» ایجاد کرد، اما تنها دو سال بعد، برای کمک به بیماران افغان، وارد جلال‌آباد شد و در سال ۱۹۹۱ سه درمانگاه را بنا نهاد. از آنجا بود که ناکامورا این بار اساس سازمان غیردولتی (سازمان پزشکی صلح جاپان PMS) را گذاشت و کارش به عنوان مددرسان را با شعار «برای درخشش نور به گوشه‌های تاریک» آغاز کرد.
طی سال‌ها خدمت در کشور، ناکامورا بیش از ۱۰ درمانگاه بیماری جذام و سهولت‌های صحی برای پناهنده‌گان را اداره می‌کرد. این داکتر جاپانی هم‌زمان با خشک‌سالی‌های اوایل دهه ۹۰ میلادی، پی‌برد که افغان‌ها بیش‌تر برای زنده ماندن می‌جنگند. او به همین دلیل کار حفر چاه‌های آب و عمران شبکه‌های آب‌رسانی را در ولایت ننگرهار آغاز کرد. ناکامورا در آن زمان گفت که احداث یک شبکه آب‌رسانی از عملکرد ۱۰۰ داکتر بهتر است. در کلیپ تصویری که توسط شبکه ملی جاپان از جریان گفت‌وگویی با مردم محل گرفته شده، پروفیسور ناکامورا به زبان پشتو می‌گوید: «ببینید که برای مردم آب نیست، پول نیست و خوراک نیست. اول زنده‌گی به درد می‌خورد. سلاح به درد نمی‌خورد، این روش من است که این‌گونه کمک‌ها را در آینده نیز دوام دهم.»
ناکامورا با اعمار و بازسازی هشت شبکه آب‌رسانی به نام «مروارید» در اولین سال‌های سده بیست‌ویکم در ننگرهار، زمینه را برای دهقانان مساعد کرد تا از زمین‌هایی که زمانی خشک بود، حاصل بگیرند. این شبکه ۲۴ کیلومتری در یکی از ولسوالی‌ها ادامه یافته و ۱۱ متر عرض دارد. ناکامورا علاوه بر حل مشکلات خوراکی باشنده‌گان این ولسوالی، سرسبزی خاصی به این محله بخشید. شبکه آب‌رسانی مروارید، میتواند بیش از ۱۶ هزار هکتار زمین را آبیاری کند. سازمان غیردولتی زیر نظر پروفیسور ناکامورا سال گذشته دومین قرارداد کار برای اعمار بخش دوم این کانال را با قیمت دو میلیون دالر با حکومت امضا کرد که بر اساس آن، صدها شهروند ننگرهاری کار می‌یافتند و زمینه ساخت‌وساز شبکه‌های آب‌رسانی، پل‌ها و پلچک‌ها فراهم می‌شد. ناکامورا می‌خواست پس از سرسبزی ۱۶ هزار هکتار زمین در بخش اول این پروژه، روند سرسبزی همیشه بهار را در بخش دوم ادامه دهد، اما زنده‌گی برایش امان نداد. او علاوه بر این، در اعمار مسجد و مدرسه نیز کمک می‌کرد.
در مجموع، پروفیسور ناکامورا بیش از یک هزار و ۶۰۰ چاه آب حفر و هشت شبکه آب‌رسانی را بالای دریای کنر احداث کرد. او با آغاز پروژه‌های اعمار و بازسازی، زمینه‌ی کار برای مردمان محل فراهم و آنان را در بهبود زنده‌گی‌شان کمک می‌کرد. تتسو ناکامورا با اعمار شبکه‌های آب‌رسانی، میزان تولید «گُر» [که از نیشکر به دست می‌آید] را افزایش داد، فارم‌های گاوداری را به کار انداخت، تولید محصولات را قوت بخشید و بازارهای میوه و ترکاری را رونق داد. تتسو رفته‌رفته به مرد محبوب ننگرهاریان بدل شد. او نیز با فرهنگ افغانی خو گرفت و از همان اوایل تلاش کرد تا زبان پشتو را یاد بگیرد. بیش‌تر مواقع در گفت‌وگو با مردم با زبان پشتو صحبت می‌کرد و محبوبیت او در میان مردم باعث شد تا مردم به دلیل شباهت نام او با اسم مراد، او را «کاکا مراد» صدا بزنند.
زنگ خطر برای تتسو ناکامورا و همکارانش در ماه سنبله ۱۳۸۷به صدا درآمد. کازویا ایتوی ۳۱ ساله، متخصص کشاورزی که در بخش ساخت شبکه‌های آب‌رسانی یک‌جا با ناکامورا کار می‌کرد، روز سه‌شنبه، پنج سنبله همان سال با راننده‌اش در ننگرهار ناپدید شد. هر چند نیروهای امنیتی اواخر همان روز گفته بودند که این متخصص جاپانی رها شده، اما بر خلاف آن گفته‌ها، تنها راننده‌ی وی از سوی شبه‌نظامیان طالب رها شده بود. فردای همان روز، جسد بی‌جان کازویا ایتو در ولسوالی کوز کنر پیدا شد. گروه طالبان این امدادرسان را به ضرب گلوله کشته بودند؛ تتسو ناکامورا اما دست از کار بر نداشت و فعالیت‌های امدادرسانی را ادامه داد که حاصل آن، اعمار دو مسجد و دو شفاخانه بود. ناکامورا حتا یک بار از سقوط ستون‌های پلی که در معرض خراب شدن قرار داشت، جلوگیری کرد.
وی در سال ۱۳۸۲ به دلیل خدماتی که انجام داد، جایزه «رامون مگساسای» را به دست آورد. این جایزه به پاس یک‌پارچه‌گی در حکم‌رانی، خدمت شجاعانه به مردم و آرمان‌گرایی عمل‌گرا در یک جامعه دموکراتیک به نام رییس جمهور پیشین فیلیپین مسما شده و جایزه‌ای شبیه و همتای جایزه نوبل آسیا است. در سال ۱۳۹۲، ناکامورا این‌بار جایزه‌ای را در شهر خودش به دلیل ارایه خدمات بی‌بدیل، تصاحب کرد. وی بیست‌وچهارمین نفری لقب گرفت که توانست «جایزه بزرگ فوکووکا» را به دست آورَد. این جایزه توسط شهر فوکووکا و بنیاد بین‌المللی شهر فوکووکا برای ارج‌گزاری از کار برجسته افراد یا سازمان‌هایی در حفظ یا ایجاد فرهنگ آسیایی تأسیس شده را به دست بیاورد، اهدا می‌شود.
او در همان سال، جایزه کیکو چی کان «جایزه‌ای که بیش‌تر به نویسنده‌گان و اهل هنر اهدا می‌شود» را به دست آورد. این جایزه از سوی مجله بانجی فونجای و انجمن تبلیغات ادبیات جاپانی اهدا می‌شود. وی تنها سه سال بعد، نشان «سفارش طلوع خورشید» را از سوی حکومت جاپان به دست آورد. این نشان از سوی یکی از امپراطورهای جاپانی ایجاد شده و سالانه به افرادی اهدا می‌شود که در پیشرفت به‌زیستی و محیط زیست و ارتقای فرهنگ نقش ارزنده‌ای ایفا کرده باشند.
خدمات تیتو ناکامورا به جایی رسید که حکومت حدود دو ماه پیش به پاس ۳۰ سال خدمت، به وی «شهروندی افتخاری» اعطا کرد. با این حال اما این لقب دو ماه بیش دوام نکرد و سرانجام، تتسو ناکامورای ۷۳ ساله بامداد چهارشنبه، ۴ قوس زمانی که می‌خواست برای بررسی یک پروژه به ساحه سفر کند، از سوی افراد ناشناس هدف قرار گرفت. شاهدان صحنه گفته‌اند که دو موتر در قسمتی از شهر ننگرهار متوقف بودند و به محض رسیدن موتر حامل آقای ناکامورا، وی و همراهانش را هدف قرار دادند. به گفته شماری از شاهدان رویداد، آقای ناکامورا در اوایل زنده بوده، اما افراد ناشناس به محض اینکه پی‌بردند او نمرده است، او را برای دومین بار به گلوله بستند. در این رویداد، پنج نفر، از جمله یک همکار، سه محافظ و راننده وی کشته شدند، اما ناکامورا نیم‌جان به شفاخانه انتقال یافت. در ادامه، زمانی که می‌خواستند وی را به شفاخانه بگرام منتقل کنند، جان داد.
تتسو ناکامورا پیش از این در یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود که خوشحال خواهد شد اگر در این‌جا (افغانستان) بمیرد. وی قرار بود روند اعمار و بازسازی کانال‌ها را در ننگرهار ادامه دهد. این مددرسان جاپانی پیش از این گفته بود که ساخت یک کانال از کارکرد ۱۰۰ داکتر بهتر است. خانواده تتسو ناکامورا، از جمله همسر و دختر وی بامداد جمعه، ششم قوس به کابل آمدند تا پیکر بی‌جان او را با خود به شهر فوکووکای جاپان منتقل کنند. هرچند شرکت هوایی کام‌ایر با ارسال درخواست به حکومت جاپان، از تمایل این شرکت به انتقال جسد این کارمند خبر داده بود پیش از این، مسوولان شرکت هوایی کام‌ایر تایید کردند که تصویری از این امدادگر جاپانی را بر بدنه بزرگترین هواپیمای این شرکت «ایر بس ۳۴۰» نصب کرده‌اند. و قرار است تصویر تتسو ناکامورا تا چند ماه دیگر به هدف ارج‌گزاری به خدمت ۳۰ ساله وی، بر بدنه این طیاره شرکت کام‌ایر باقی بماند.
درمقدمهء اين بحث اهداف ، مشكلات و حرص وطمع پاكستان در مسئله آب مختصن و اهداف ستراتيژيك پاكستان براي إمحاي افغانستان بمنظور يگانه راه نجات خودش را عموما توضيح داديم كه هدف من از تحرير اين مطالب اينست كه يكبار ديگر آنانيكه از عمق استراتيژي پاكستان در مورد امحاي كشور ما مطلع نيستند بدانند و بفهمند كه هدف پاكستان اينست(( مرگ افغانستان يگانه راه حيات آيندهء پاكستان ))
بيائيد به پيروي حكم حدیث ( اقتلوا المؤذي قبل ايذاء ها) همين ايذاء و خيانت هاي پاكستان در ين چهل سال بس است و ما به محو پاكستان ((تجزيه به چهار بخش)) متوصل شويم ، بدون استفادهء پيداوار پاكستان بخدا نمي ميريم ،كلدار پاكستان سراسر ولايات جنوب و شرق كشور رواج دارد آنرا منع كنيم ، از اهداف پليد پاكستان در هر كجا تبليغ كنيم ، نماينده هاي نكتائي پوش طالب و پاكستان را از مقامات دولت خلع كنيم از كرزي گرفته تا ……(بگويم؟؟؟ )همه آنانيكه دارائي ايشان در پاكستان است ، رسوائي و راز هاي بزرگ شان نزد آي اس آي و اميد رسيدن به مقامات با كمك پاكستان ايشانرا گروگان گرفته بايد چهره هايشان رسوا و از صحنهء فعاليت دور ساخته شوند
مطالبي زيادي است كه نوشته شود ولي طولاني شدن مطالب سبب ميشود كه دوستان از خواندن صرف نظر كنند ، احصايه ها و مطالب را بشكل فشرده از ميداياي داخل كشور ، سيت ها و مطالب نشرشدهء گرفته ام
مرگ بر پاكستان ، كاكا مراد و ساير شهداي صادق و قرباني شدهء پاكستان ! روح تان شاد ، كاكا مراد اولين قرباني بازي هاي پنهان پاكستان نبود و متأسفانه آخرين هم نخواهد بود
رحيم شنسب
٨ دسمبر ٢٠۱۹
دالاس - امریکا
ناکامورا یا "كاكا مراد" را آي- اس-آي پاكستان كشت توسط نوكران أجيرش طالبان. چرا كشت؟ شرح به كار دارد و تمناي توجه به دليلش.
از ابتداي ظهور هستهء اولي طالبان معلوم بود که پروژه طالبان برای دفاع از منافع پاکستان طراحی شده بود و آنگاه که کاروان تجارتی پاکستان مورد حمله قرار گرفت٬ خود را آشکار کردند.
و روز بعد از تصرف سپین بولدک ٬ حکومت پاکستان اعلام کرد که کاروان تجارتی دیگری را می فرستد.
در ۱۰ عقرب ۱۳۷۳ کاروان تجارتی دوم پاکستان وارد کندهار شد که در منطقه تخته پل توسط گروه های از مجاهدین تاراج شد. این بار عکس العمل طالبان مدرسه هاي ديني که کتاب را گذاشته سلاح به دست گرفته بودند٬ جدی تربود.
طالبان در ۱۵ عقرب ۱۳۷۳ دست به یک حمله برای نجات کاروان تجارتی پاکستان زدند و طی یک هفته اکثریت مناطق کندهار را زیر سلطه خود در آوردند و تمام اموال چپاول شده را برگرداندند.
ازهمان زمان تا حال سرسپرده و مستخدم منافع پاكستان اند
افغانستان که طولانی ترین سرحد را با پاکستان دارد، تا هنوز کدام توافق را بخاطر تقسیم آب با آین کشور امضاء نکرده است.
آب دریای کابل در حصه اتک به دریای سند ریخته و سرزمین‌های ملتان، علی پور و حیدرآباد را سیراب و سرسبز می‌سازد. پاکستان کشوری است که نان گندم در آن خیلی اساسی است و پاکستان پروژه‌های کشت گندم خود را از همین آب تأمین می‌کند.
آگاهان دلیل آن را سیاسی می خوانند، زیرا به گفتهء آنها امضای توافق تقسیم آب با پاکستان به معنی به رسمیت شناختن خط دیورند است.
"اگر افغانستان قرارداد تقسیم آب را با پاکستان امضاء کند در گام نخست باید یک نقطه را به عنوان سرحد تعیین کند و این یعنی افغانستان خط دیورند را به رسمیت می شناسد. تاکنون هیچ حکومت افغانستان این خط را به رسمیت نشناخته است و از نظر حقوقی این بزرگترین مشکل را ایجاد خواهد کرد و همچنان مشکل دیگر حقوقی این خواهد بود که اگر در آینده افغانستان ظرفیت استفاده از منابع آبی اش را پیدا کند در آن صورت قرارداد با پاکستان اجازه نخواهد داد که افغانستان طبق میل خود از آب اش استفاده کند."
شعار استراتيژيك پاكستان اينست كه ((افغانستان بايد بسوزد و بميرد تا پاكستان زنده بماند))
چرا؟
پاكستان به تجارت،مواد خام ،صادرات،بازار كار ضرورت دارد ، با هند دشمن بزرگش اين هدف ميسر نيست ، چين خود كشور صادراتي و اقتصاد بزرگ دارد ، يگانه اميد افغانستان است كه با سوختاندن آن و غصب آن ، همه صادرات زراعتي،صنايع نا كارآمد خودرا روانه بازارش كرده ، با تراكم نفوسش بازار كار وسيع در سرزمين هاي دست ناخورده افغانستان حاصل كرده مواد خام آنرا تصاحب و از طريق اين كشور به بازار هاي بزرگ آسياي ميانه راه يابد
شرح فشار،قساوت ها ،دشمني ها ،مداخلات ،تخريبات و توطئه هاي پاكستان صد كتاب ميشود كه حتي نويسندگان پاكستاني هم به آن اعتراف دارند
درهمين سال پاكستان سه مليارد دالر كسر ماليات و يازده مليارد دالر كسر بودجه دارد، ٤٠٪ كاهش حجم تجارت با افغانستان ،باز شدن راه هاي تجارتي افغانستان با سائر همسايگان خصوصأ استفاده از بندر شاه بهار ايران كه ٦٠٪ صادرات وواردات ازآن طريق استفاده ميشود ، نمونتأ از٢٧٠ أسياي توليدآ رد در شهر پشاور ٤٠ آسياب باقيمانده و به اساس منابع خبري بين المللي پاكستان با دوصد مليون نفوس ، ششمين كشور پر جمعيت جهان به مشكل كمبود آب قرار دارد
٤٨ مليون متر مكعب آب توليدي پاكستان تنها براي پانزده روز آب ذخيره دارد (كه حد اقل براي ١٢٠ روز باشد) و احتمال خشكسالي بزرگ بعد از سال ٢٠٢٥ وجود دارد كه در سال ٢٠٤٠ يعني ٢٠سال بعد ، كمبود آب وضع بحراني مي گيرد و اگر مشكل كمبود آب در پاكستان حل نشود أهالي آنجا از مناطق خود كوچ مي كنند ، همين حالا به قرار خبر ميدياي پاكستان مهاجرت جوانان به خارج شدت حاصل كرده است
همين حالا ايران و پاكستان از ٧٥٪ منابع آبي افغانستان استفاده مي كنند و افغانستان تنها از ٢٥٪ منابع آبي خود بهره مي برد ، از ٢٥ رود جاري در افغانستان و بارانهاي سالانه ميزان أب ١٦٣ مليارد مكعب است ، جون افغانستان تداركات ٣٢ بند ذخيرهء بزرگ و ده ها بند كوچك را بمنظور أبياري ، برق و ذخيره آب در نظر دارد اين موضوع زنگ خطري منجمله براي پاكستان است
آبهاي افغانستان از طريق رودخانه هاي گلبهار،پنجشير،كابل،لوگر ، علي شنگ و علينگار و آبهاي كنر همه به پاكستان سرازير ميشود
اخیراً دولت افغانستان اعلام‌کرد که به زودی کار ساخت سد شاتوت در مسیر دریای‌کابل با هزینه 236 میلیون دلار آغاز می گردد. انتظار می‌رود این سد 146 میلیون مترمکعب آب‌آشامیدنی برای 2 میلیون از جمعیت کابل را فراهم‌کند و آب‌کشاورزی 4000 هکتار از زمین‌های ولسوالی چهارآسیاب این ولایت را فراهم‌کند. این پروژه بخشی از پلان‌های جاه‌طلبانه افغانستان با حمایت هند برای ساخت 12 سد بر روی بستر دریای‌کابل است.
تخمین زده می‌شود که احداث سدی جدید در مسیر دریای‌کابل موجب کاهش 8-11 درصدی جریان آب ورودی سد ورسک شود. بنابراین، این کاهش جریان میتواند بر توسعه اجتماعی-اقتصادی منطقه خیبر پختونخوا تاثیر منفی داشته باشد و موجب بروز آشوب اجتماعی گردد.
وقتی تروریسم با تلفیقی از سلفیسم عربی و رادیکالیسم جهانی از آدرس پاکستان زیر‌ساختار‌های امنیتی را در کشور نشانه می‌گيرد، یا زمانی‌که اندیشه‌های هلال شیعی از آدرس ایران دست به اغواگری می‌زند و شکاف‌های قومي مذهبي و طبقاتی را بیش‌تر می‌سازد، یا زمانی‌که افغانستان در آتش جنگ سه مرحله‌ای مبارزه با تروریسم، ایجاد دموکراسی و تحقق صلح در اوج فاسد‌ترین و نا‌امن‌ترین کشورها در گراف جهانی قرار می‌گیرد، نشان دهنده‌ی آن است که کشور‌هایی که پتانسیل مداخله در امور کشور را جزو اهداف راهبردی‌شان در کشور می‌دانند، طبیعی است که دنبال نفت نیستند تا سناریوی لیبیا و عراق تکرار شود، بل‌که به دنبال آب اند که افغانستان در حال حاضر توانایی مدیریت منابع آبی‌اش را ندارد و تداوم نا‌امنی نشانه‌ی آن است که بیش از ۷۶ درصد آب مفت برای ایران و پاکستان ارزش بالا‌تر از نفت را دارد و در ردیف منافع ملی‌شان تعریف می‌شود، جنگ آينده در كشور هاي جهان روي مسئلهء آب است ، امريكا از حالا مشكل كمبود آب و نزاع هاي برخاسته از آنرا منافي امنيت ملي خود قلمداد كرده است
آيا موضوع آب بين افغانستان و پاكستان قابل حل است ؟
اين در حاليست كه ٨٠٪ مردم افغانستان به آب آشاميدني صحيح دسترسي ندارند
اگر افغانستان تلاش کند که سدهای بزرگ بیشتری بسازد و مالکیت بخش بزرگ‌تری از منابع آب خود را در دست بگیرد، مسلما ایران و پاکستان از طرق مختلف ( ترور ،توطئه ها ،استخدام جنگجويان نوكر ) و از جمله اعتراض‌های دیپلماتیک خواهند کوشید اجرای چنین طرح‌هایی را مختل کنند یا به تعویق بیندازند. با توجه به این که هم بودجه و هم مجریان چنین طرح‌های ساختمانی بزرگی از خارج تامین می‌شوند، کارشکنی‌های ایران و پاکستان به طور جدی میتواند این طرح‌ها را مختل کند.
هفته‌نامه «تایم» در مقدمه مطلبی پیرامون تلاش دو کشور ایران و پاکستان برای ادامه بهره‌برداری از منابع آبی که از افغانستان سرچشمه می‌گیرند صحنه تکان‌هنده قتل فرمانده یک واحد شبه‌ظامی توسط شورشیان را شرح می‌دهد که وظیفه وی و نفرات تحت فرمان او حفاظت از ساختمان در حال احداث سد ماچالقو در ولایت پکتیا واقع در شرق افغانستان بوده است.
در ویدئویی که اواسط سال جاری میلادی روی وب سايت یوتیوب منتشر شد صحنه به اصطلاح اعدام خان‌ولی، مسئول نگهبانان سد، به دست گروهی از جنگجویان شورشی افغان (طالبان)ثبت شده است كه در عقب اين جنايت مقامات پاكستاني قرار دارد.
به قتل رسيدن داكتر تتسوناكامورا :
. ا ز خاطرات ناکامورا می‌گویند:
«زمانی‌که ساعت ۴ عصر می‌شد، کارگران افغان به ناکامورا می‌گفتند: کاکا مراد وقت پوره شد، باید کار را بس کنیم.
ناکامورا در جواب شان می‌گفت: تا حال برای پول کار کردید، یک ساعت برای وطن تان کار کنید.>
او مي گفت توجه به وضع زراعت و آب ، هجوم مردم را به طرف كلينيك ها و شفاخانه ها كم مي سازد ، پروژه هاي زيادي را در كشور افغانستان به ثمر رساند كه منجمله
۱_ ایجاد ۵ باغ زیتون، انار، هلو، زردآلو و خرما به مساحت 570 هکتار که همه محصول میدهند و به خارج هم صادر می شود.
۲_ایجاد مرکز درمانی در زمان حاکمیت طالبان تا الان با ۷۰۰ کارمند و خدمات رایگان صحی..
۳_احداث یک کانال آبیاری به طول 25 کیلومتر،
۴_ احداث خوابگاه،
۵_احداث یک مدرسه با ظرفیت 600 دانش‌آموز،
۶_ اعمار دو باب مسجد هر كدام ۸۰۰ نماز گزار
۷_احداث یک مزرعه و باغ زیبا و جذاب دشت گمبیری ولایت ننگرهار
۸_کانال های مدرن آبیاری در ۵۷۰ هکتار زمین باغ میوه
در تمامی همین بخش ها خودش یا مدیر بوده یا راننده لودر، یا داکتر صحی یا هم کارگر ساده
یا هم سرکارگر.....
بصورت عموم نتيجهء كارها و خدمات این مرد بزرگ به افغانستان و ننگرهار :
حفر ١٦٠٠چاه عمیق
فراهم ساختن آب آشامیدنی برای 650000 هزار تن
آبیاری 82500 جریب زمین
ایجاد یازده سربند و کانال
ساخت دو مسجد و دو شفاخانه
مهار کردن آب دریای کنر از رفتن به پاکستان
تمامی هزینه های این خدمات را در جریان ۳۰ سال از مردم ژاپن جمع آوری و به ننگرهار به مصرف رسانید و در نهایت مزد اش را با ناجوانمردی چند تروریست گرفت ولي اين تروريستان أجير پاكستان اند كه بيشتر ازين حوصلهء پيشرفت زراعت و مديريت أب ها را در افغانستان نداشته و ندارند
سربندهای ولسوالی کامه و ولسوالی خیوه که هزاران جریب زمین زراعتی با استفاده از آن آبیاری می‌شوند نیز توسط آقای ناکامورا ساخته شده است.
چندی پیش از سوی محمداشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان به پاس خدمات او برایش تابعیت افتخاری این کشور نیز داده شد
«ناکامورا به فرهنگ مردم افغانستان احترام گذاشت، زبان پشتو را آموخت، لباس‌های مردم این کشور را پوشید، تابعیت افتخاری افغانستان را به‌دست آورد و شب و روز برای پیشرفت افغانستان تلاش كرد
شاه محمود میاخیل، والی ننگرهار می‌گوید حمله به تتسو ناکامورا، داكتر و امدادگر ژاپنی در خارج از افغانستان برنامه‌ریزی شده است.
او روز پنجشنبه ۱۴ قوس در حاشیه یک نشست خبری گفت دلیل این قتل نیز کارهای آقای ناکامورا در بخش مدیریت آب بوده است.
آقای میاخیل، رویداد قتل آقای ناکامورا و همکارانش را "سیاسی" خواند و گفت شواهدی از دست داشتن استخبارات منطقه در این رویداد در دست دارند که به زودی با مردم شریک خواهند کرد.
گفته مي شود كه شخصی بنام حضرت علی نوكر معروف پاكستان در زمان مجاهدین تقریبن تمامی دشت گمبیری در جلال آباد را غضب کرده است. ناکومارا در طول زمان کارش روی سرسبزی این زمین ها کار کرده و آنها را از حالت غصب بیرون آورده و در خدمت مردم قرار داد . این باعث باز شدن یک دعوای دائمی بین ناکومارا و حضرت علی شده بود که احتمال زیاد قتل او بدست كسان این مرد غاصب و به دستور استخبارات پاكستان صورت گرفته است . در دنبال کردن این آدم کمپاین کنید ! هكذا گفته ميشود كه قوماندان گل کریم برادر ناکومارا را ۹ سال پیش در زمان کرزی ترور نمود
.تتسو ناکامورا در پانزدهم سپتامبر ۱۹۴۶ در شهر فوکووکای جاپان به دنیا آمد. وی در بخش طبابت دانشگاه کیوشو، چهارمین دانشگاه تاریخی جاپان تحصیل کرد و در ۳۸ ساله‌گی برای کمک به بیماران جذام وارد پاکستان شد؛ بیمارانی که بیش‌تر آنان را مهاجران افغان تشکیل می‌دادند. او سازمانی را به نام «پشاور کای» ایجاد کرد، اما تنها دو سال بعد، برای کمک به بیماران افغان، وارد جلال‌آباد شد و در سال ۱۹۹۱ سه درمانگاه را بنا نهاد. از آنجا بود که ناکامورا این بار اساس سازمان غیردولتی (سازمان پزشکی صلح جاپان PMS) را گذاشت و کارش به عنوان مددرسان را با شعار «برای درخشش نور به گوشه‌های تاریک» آغاز کرد.
طی سال‌ها خدمت در کشور، ناکامورا بیش از ۱۰ درمانگاه بیماری جذام و سهولت‌های صحی برای پناهنده‌گان را اداره می‌کرد. این داکتر جاپانی هم‌زمان با خشک‌سالی‌های اوایل دهه ۹۰ میلادی، پی‌برد که افغان‌ها بیش‌تر برای زنده ماندن می‌جنگند. او به همین دلیل کار حفر چاه‌های آب و عمران شبکه‌های آب‌رسانی را در ولایت ننگرهار آغاز کرد. ناکامورا در آن زمان گفت که احداث یک شبکه آب‌رسانی از عملکرد ۱۰۰ داکتر بهتر است. در کلیپ تصویری که توسط شبکه ملی جاپان از جریان گفت‌وگویی با مردم محل گرفته شده، پروفیسور ناکامورا به زبان پشتو می‌گوید: «ببینید که برای مردم آب نیست، پول نیست و خوراک نیست. اول زنده‌گی به درد می‌خورد. سلاح به درد نمی‌خورد، این روش من است که این‌گونه کمک‌ها را در آینده نیز دوام دهم.»
ناکامورا با اعمار و بازسازی هشت شبکه آب‌رسانی به نام «مروارید» در اولین سال‌های سده بیست‌ویکم در ننگرهار، زمینه را برای دهقانان مساعد کرد تا از زمین‌هایی که زمانی خشک بود، حاصل بگیرند. این شبکه ۲۴ کیلومتری در یکی از ولسوالی‌ها ادامه یافته و ۱۱ متر عرض دارد. ناکامورا علاوه بر حل مشکلات خوراکی باشنده‌گان این ولسوالی، سرسبزی خاصی به این محله بخشید. شبکه آب‌رسانی مروارید، میتواند بیش از ۱۶ هزار هکتار زمین را آبیاری کند. سازمان غیردولتی زیر نظر پروفیسور ناکامورا سال گذشته دومین قرارداد کار برای اعمار بخش دوم این کانال را با قیمت دو میلیون دالر با حکومت امضا کرد که بر اساس آن، صدها شهروند ننگرهاری کار می‌یافتند و زمینه ساخت‌وساز شبکه‌های آب‌رسانی، پل‌ها و پلچک‌ها فراهم می‌شد. ناکامورا می‌خواست پس از سرسبزی ۱۶ هزار هکتار زمین در بخش اول این پروژه، روند سرسبزی همیشه بهار را در بخش دوم ادامه دهد، اما زنده‌گی برایش امان نداد. او علاوه بر این، در اعمار مسجد و مدرسه نیز کمک می‌کرد.
در مجموع، پروفیسور ناکامورا بیش از یک هزار و ۶۰۰ چاه آب حفر و هشت شبکه آب‌رسانی را بالای دریای کنر احداث کرد. او با آغاز پروژه‌های اعمار و بازسازی، زمینه‌ی کار برای مردمان محل فراهم و آنان را در بهبود زنده‌گی‌شان کمک می‌کرد. تتسو ناکامورا با اعمار شبکه‌های آب‌رسانی، میزان تولید «گُر» [که از نیشکر به دست می‌آید] را افزایش داد، فارم‌های گاوداری را به کار انداخت، تولید محصولات را قوت بخشید و بازارهای میوه و ترکاری را رونق داد. تتسو رفته‌رفته به مرد محبوب ننگرهاریان بدل شد. او نیز با فرهنگ افغانی خو گرفت و از همان اوایل تلاش کرد تا زبان پشتو را یاد بگیرد. بیش‌تر مواقع در گفت‌وگو با مردم با زبان پشتو صحبت می‌کرد و محبوبیت او در میان مردم باعث شد تا مردم به دلیل شباهت نام او با اسم مراد، او را «کاکا مراد» صدا بزنند.
زنگ خطر برای تتسو ناکامورا و همکارانش در ماه سنبله ۱۳۸۷به صدا درآمد. کازویا ایتوی ۳۱ ساله، متخصص کشاورزی که در بخش ساخت شبکه‌های آب‌رسانی یک‌جا با ناکامورا کار می‌کرد، روز سه‌شنبه، پنج سنبله همان سال با راننده‌اش در ننگرهار ناپدید شد. هر چند نیروهای امنیتی اواخر همان روز گفته بودند که این متخصص جاپانی رها شده، اما بر خلاف آن گفته‌ها، تنها راننده‌ی وی از سوی شبه‌نظامیان طالب رها شده بود. فردای همان روز، جسد بی‌جان کازویا ایتو در ولسوالی کوز کنر پیدا شد. گروه طالبان این امدادرسان را به ضرب گلوله کشته بودند؛ تتسو ناکامورا اما دست از کار بر نداشت و فعالیت‌های امدادرسانی را ادامه داد که حاصل آن، اعمار دو مسجد و دو شفاخانه بود. ناکامورا حتا یک بار از سقوط ستون‌های پلی که در معرض خراب شدن قرار داشت، جلوگیری کرد.
وی در سال ۱۳۸۲ به دلیل خدماتی که انجام داد، جایزه «رامون مگساسای» را به دست آورد. این جایزه به پاس یک‌پارچه‌گی در حکم‌رانی، خدمت شجاعانه به مردم و آرمان‌گرایی عمل‌گرا در یک جامعه دموکراتیک به نام رییس جمهور پیشین فیلیپین مسما شده و جایزه‌ای شبیه و همتای جایزه نوبل آسیا است. در سال ۱۳۹۲، ناکامورا این‌بار جایزه‌ای را در شهر خودش به دلیل ارایه خدمات بی‌بدیل، تصاحب کرد. وی بیست‌وچهارمین نفری لقب گرفت که توانست «جایزه بزرگ فوکووکا» را به دست آورَد. این جایزه توسط شهر فوکووکا و بنیاد بین‌المللی شهر فوکووکا برای ارج‌گزاری از کار برجسته افراد یا سازمان‌هایی در حفظ یا ایجاد فرهنگ آسیایی تأسیس شده را به دست بیاورد، اهدا می‌شود.
او در همان سال، جایزه کیکو چی کان «جایزه‌ای که بیش‌تر به نویسنده‌گان و اهل هنر اهدا می‌شود» را به دست آورد. این جایزه از سوی مجله بانجی فونجای و انجمن تبلیغات ادبیات جاپانی اهدا می‌شود. وی تنها سه سال بعد، نشان «سفارش طلوع خورشید» را از سوی حکومت جاپان به دست آورد. این نشان از سوی یکی از امپراطورهای جاپانی ایجاد شده و سالانه به افرادی اهدا می‌شود که در پیشرفت به‌زیستی و محیط زیست و ارتقای فرهنگ نقش ارزنده‌ای ایفا کرده باشند.
خدمات تیتو ناکامورا به جایی رسید که حکومت حدود دو ماه پیش به پاس ۳۰ سال خدمت، به وی «شهروندی افتخاری» اعطا کرد. با این حال اما این لقب دو ماه بیش دوام نکرد و سرانجام، تتسو ناکامورای ۷۳ ساله بامداد چهارشنبه، ۴ قوس زمانی که می‌خواست برای بررسی یک پروژه به ساحه سفر کند، از سوی افراد ناشناس هدف قرار گرفت. شاهدان صحنه گفته‌اند که دو موتر در قسمتی از شهر ننگرهار متوقف بودند و به محض رسیدن موتر حامل آقای ناکامورا، وی و همراهانش را هدف قرار دادند. به گفته شماری از شاهدان رویداد، آقای ناکامورا در اوایل زنده بوده، اما افراد ناشناس به محض اینکه پی‌بردند او نمرده است، او را برای دومین بار به گلوله بستند. در این رویداد، پنج نفر، از جمله یک همکار، سه محافظ و راننده وی کشته شدند، اما ناکامورا نیم‌جان به شفاخانه انتقال یافت. در ادامه، زمانی که می‌خواستند وی را به شفاخانه بگرام منتقل کنند، جان داد.
تتسو ناکامورا پیش از این در یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود که خوشحال خواهد شد اگر در این‌جا (افغانستان) بمیرد. وی قرار بود روند اعمار و بازسازی کانال‌ها را در ننگرهار ادامه دهد. این مددرسان جاپانی پیش از این گفته بود که ساخت یک کانال از کارکرد ۱۰۰ داکتر بهتر است. خانواده تتسو ناکامورا، از جمله همسر و دختر وی بامداد جمعه، ششم قوس به کابل آمدند تا پیکر بی‌جان او را با خود به شهر فوکووکای جاپان منتقل کنند. هرچند شرکت هوایی کام‌ایر با ارسال درخواست به حکومت جاپان، از تمایل این شرکت به انتقال جسد این کارمند خبر داده بود پیش از این، مسوولان شرکت هوایی کام‌ایر تایید کردند که تصویری از این امدادگر جاپانی را بر بدنه بزرگترین هواپیمای این شرکت «ایر بس ۳۴۰» نصب کرده‌اند. و قرار است تصویر تتسو ناکامورا تا چند ماه دیگر به هدف ارج‌گزاری به خدمت ۳۰ ساله وی، بر بدنه این طیاره شرکت کام‌ایر باقی بماند.
درمقدمهء اين بحث اهداف ، مشكلات و حرص وطمع پاكستان در مسئله آب مختصن و اهداف ستراتيژيك پاكستان براي إمحاي افغانستان بمنظور يگانه راه نجات خودش را عموما توضيح داديم كه هدف من از تحرير اين مطالب اينست كه يكبار ديگر آنانيكه از عمق استراتيژي پاكستان در مورد امحاي كشور ما مطلع نيستند بدانند و بفهمند كه هدف پاكستان اينست(( مرگ افغانستان يگانه راه حيات آيندهء پاكستان ))
بيائيد به پيروي حكم قرأن ( اقتلوا المؤذي قبل ايذاء ها) همين ايذاء و خيانت هاي پاكستان در ين چهل سال بس است و ما به محو پاكستان ((تجزيه به چهار بخش)) متوصل شويم ، بدون استفادهء پيداوار پاكستان بخدا نمي ميريم ،كلدار پاكستان سراسر ولايات جنوب و شرق كشور رواج دارد آنرا منع كنيم ، از اهداف پليد پاكستان در هر كجا تبليغ كنيم ، نماينده هاي نكتائي پوش طالب و پاكستان را از مقامات دولت خلع كنيم از كرزي گرفته تا ……(بگويم؟؟؟ )همه آنانيكه دارائي ايشان در پاكستان است ، رسوائي و راز هاي بزرگ شان نزد آي اس آي و اميد رسيدن به مقامات با كمك پاكستان ايشانرا گروگان گرفته بايد چهره هايشان رسوا و از صحنهء فعاليت دور ساخته شوند
مطالبي زيادي است كه نوشته شود ولي طولاني شدن مطالب سبب ميشود كه دوستان از خواندن صرف نظر كنند ، احصايه ها و مطالب را بشكل فشرده از ميداياي داخل كشور ، سيت ها و مطالب نشرشدهء گرفته ام
مرگ بر پاكستان ، كاكا مراد و ساير شهداي صادق و قرباني شدهء پاكستان ! روح تان شاد ، كاكا مراد اولين قرباني بازي هاي پنهان پاكستان نبود و متأسفانه آخرين هم نخواهد بود
رحيم شنسب
٨ دسمبر ٢٠۱۹
دالاس - امریکا
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
| آدم | 07.02.2020 - 02:48 | ||
مردم ننگر هار همیشه بهار حال باید از کاکا مراد آموخته باشند که چگونه کار کنند و از این به بعد خود شان باید راه کاکا مراد را ادامه دهند. ما مردم در مجموع توان مدیریتی و کار سازی و کار آفرینی نداریم مگر اینکه یک کار فرمائ خارجی بیاید و آنگاه بهترین کارگران زیر دست هستیم حتی در عرصه جاسوسی و استخبارات ننگر هار را اگر خود ننگرهاریان نسازند پس کی باید بسازد؟ چند تا کا کا مراد دیگر باید بیاید و در این سرزمین جان دهد تا مردم ننگر هار به آب و نان برسند. یک کمی همت خوب است. از لر و بر بگذرید حد اقل ولایت خود را آباد کنید و بعد در فکر آنطرف مرز دورند باشید. | |||
| طارق | 21.01.2020 - 04:43 | ||
ISI کشت به جرم مدیریت آبهای کنر | |||
رحيم شنسب