ناکامی های سیاسی زلمی خلیلزاد در افغانستان

۲۷ حوت (اسفند) ۱۳۹۸

بعد از چهل سال فجایع جنگ خانمان برانداز داخلی تحولات نگران کننده و خوشبینانه در افغانستان   درآستانه تکوین است. برای نخستین بار درتاریخ کشور ما دو رئیس جمهور در کنار هم در پایتخت کشور مراسم تحلیف را ادا نمودند. در مراسم تحلیف عبدالله  نمایندگان اقوام مختلف افغانستان اشتراک ورزیدند که درواقع نمایشی از اعتراض برعلیه نتایج جعلی  انتخابات بود.غنی باوجودیکه از امکانات قوی برخورداراست  به جای جلوگیری از دومراسم تحلیف به رقیب خود کمک نمود تا  نمایندگان اقوام مختلف از ظلم که درحق عبدالله بار ها صورت گرفته بود حمایت نمایند و نام عبدالله چون نخستین سیاستمداری که توانست اقشار مختلف کشور رابه دنبال خود بکشاند ثبت تاریخ گردد. رویداد مراسم دوتحلیف مردم را بیدار و دنیا را تکان داد.مردم به انحصارگرایی نه گفتند. دنیا وضع کنونی رابرای ثبات و آینده صلح نگران کننده می پندارند.  

آیا نتیجه نهایی هردو مراسم تحلیف که بیشتر به تئاتر پوچ ومضحک شباهت داشت می تواند شرایط را برای گذر به اجماع ملی باز بگرداند ؟ آینده نزدیک نشان خواهد داد. باید خوشبین بود، چون مردم بیدار گردیده اند و به خاطر داشته باشیدمردم افغانستان در این مرحله حساس تاریخی به پاس دفاع از سرزمین مادری خویش نه خواهند گذاشت  تا نفاق و تفرقه افکنی ها  بیشتر از پیش در بدن بیمار جامعه ما تزریق گردد و عزم راسخ دارند تا روح کشور از چنگال این بیماری آزاد گردد. ما نمی دانیم که آیا اتحاد به آزادی می تواند به حد کمال خود برسد ؟ اما یقین داریم کسانیکه به خود جرات می دهند که با بی عدالتی های اجتماعی مخالفت خودرا ادامه بدهند سزاوار آن اند که نام شان چون غازیان در میان قهرمانان وخاطره ها باقی خواهد ماند.تاریخ جهان نشان داده است  تا زمانیکه مردم به خاطر آزادی خود از دیو استبداد   متحد نگردند نمی توانند وکیل منافع ملی خود گردند و به یاد داشته باشید که تاریخ دراین روز های سرنوشت ساز اتحاد واتفاق پشتون ها، تاجکها، ازبکها، هزاره ها وسایر اقوام را  فراموش نه خواهد کرد.دفاع از ارزشهای والای انسانی و به خاطر افغانستان آباد وبا وجدان وظیفه هر افغان است. بی عدالتی های اجتماعی برای همه غیر قابل تحمل گردیده است. برای مردم مهم نیست کی حاکم باشد ولی مهم آنست که چه نوع حکومت باشد که در آن مردم بادار و دولت پاسدار باشد ودرسایه دولت برگزیده خود هیچ فردی از افراد کشور احساس غربت وبی مهری نه نماید. برای اینکه این اتحاد واتفاق قربانی توطئه نگردد،مردم باید دست مداخله بیگانه را در تعین سرنوشت مشترک خود قطع نمایند.

خواست مردم از تمام نیروهای سیاسی ،جوامع مدنی، جوانان ،استادان ،اصحاب مطبوعات وبه ویژه زنان افغانستان این است تا دولت فراگیر  بدون مداخله وفشار خاریجی ها میان خود افغانان به وجود بیاید. راه عملی این کار بدون قهر وخشونت واز طریق مسالمت آمیز آسان است.مردم  از فعالیت های مغرضانه وتفرقه افگنانه زلمی خلیلزاد نماینده رسمی واشنگتن نا راضی اند و از نیروهای سیاسی وملی افغانستان می خواهند تا زلمی خلیلزاد نماینده امریکا را به خاطر فعالیت های مغرضانه و تفرقه افگنانه آن عنصر نا مطلوب اعلام نمایند. و تمام رهبران سیاسی واجتماعی وملی هر نوع نشست ومذاکره را با آن تحریم نمایند. به آن نیروهای سیاسی به ظاهرمخالف دولت مانند کرزی که امریکا را عامل اصلی تفرقه افگنی میان افغان ها می داند اما در عمل به خاطر شهوت قدرت چاپلوسانه در برابر دوربین های تلویزون ها با خلیلزاد روبوسی می نمایند، اجازه داده نشود که به نمایندگی از مردم درمذاکرات میان افغانان شرکت ورزند. همه می دانند که خلیلزاد در بدر خانه به خانه می رود تا تنور نفاق افگنی را گرم نگاه دارد.خلیلزاد با  سیاست تفرقه بی انداز و حکومت کن بزرگترین عامل ادامه جنگ در کشور ما گردیده است.گزارشهای مغرضانه  وگمراه کننده خلیلزاد از وقایع افغانستان  به کاخ سفید منجر به شکست های اخلاقی و سیاسی  امریکا نیزگردیده است. هموطنان گرامی به خاطر اینده سرزمین مادری خود متحد شوید و مانند گاندی با روشهای آرام وملایم از همکاری با بیگانگان خوداری ورزید.تنها اتحاد به خاطر مادر وطن آینده صلح آمیز و پر خیر وبرکت را نصیب همه میگرداند.سیاستمداران مزدور  میآیند ومی روند ولی افغانستان جاویدان است . به یاد داشته باشیدتاریخ استاد سختگیر است قهرمانان را تقدیر و خائنان را محکوم می نماید.







به دیگران بفرستید



دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
نام

دیدگاه

جای حرف دارید.

شمارۀ رَمز را وارد کنید. اگر زمان اعتبارش تمام شد، لطفا صفحه را تازه (Refresh) کنید و شمارۀ نو را وارد کنید.
   



دکتور علی احمد کریمی