اولین شعر
هجر آن نا آشنا تا در کنار آورده ام
از دل خونین نوای صد هزار آورده ام
میکند افسون ونیرنگم به ناز وجلوه اش
تا نیاز عشق پیش آن نگار آورده ام
زندگانی خودحدیث تلخکامی بوده است
پاکبازی شد نصیبم، گر قمار آورده ام
راحت هرلحظه را رنج فراوان درپی است
این سیه روزی زشرب بی شمارآورده ام
فکر آزاد ودمکراتم به خود پیچیده است
تا نگاهی در نظام این دو تار آورده ام
در قبول این و آن "فکرت" تأمل کن درست
از رۀ تقلید صد لعنت به بار آورده ام
به دیگران بفرستید
دیدگاه ها در بارۀ این نوشته
عبدالغنی فکرت